วันอาทิตย์ที่ 15 สิงหาคม พ.ศ. 2553

ศาลปู่จอม พระยานรินท์ วีรชนแห่งภูเวียง

ในวันที่ 11 สิงหาคม เวลาประมาณ เจ็ดโมงเช้า แม่ได้ปลุกผมให้ลุกออกจากเตียงและไปไหว้ศาลเจ้าจอม วันนี้เซ่นไหว้กัน ก็มีหลายอย่างที่นำมากราบไหว้ อ่านแล้ว งง สำคัญยังไง เดียวเหล่าให้ฟัง


เรื่องมีอยูว่า............

ในนิราศทัพเวียงจันทน์ ของหม่อมเจ้าทับในกรมหลวงเสนีย์บริรักษ์ ฯ
ได้กล่าวถึงพระยานรินทร์ ดังนี้

แต่ตัวนายโยธาพระยานรินทร์
ครั้นไพร่พลไปสิ้นก็ขัดขวาง
ขึ้นขี่ขับนางม้าเป็นท่าทาง
ออกวิ่งวางจะขึ้นบนคีรี
กองพระยากลาโหมเข้าโจมจับ
พวกกองทัพติดพันไม่ทันหนี
ก็ตกม้าลงไปขัดปฐพี
พวกโยธีกลุ้มกลัดเข้ามัดมา
ถึงถวายบังคมบรมบาท
จอมณรงค์ทรงประภาษที่ปรึกษา
ให้ซักถามตามยุบลแต่ต้นมา
ได้กิจจาแจ้งจริงทุกสิ่งอัน

ในหนังสือพระราชพงศาวดารกรุงรัตนโกสินทร์ฉบับเจ้าพระยาทิพากรวงศ์ ได้บันทึกเรื่องราวการสู้รบของพระยานรินทร์ไว้ว่า

ครั้น ณ เดือน 6 ขึ้น 10 ค่ำ ทัพหลวงก็ยกจากเมืองนครราชสีมาขึ้นไปตั้งอยู่น้ำเซิน
ทัพหน้าเข้าตีค่ายหนองบัวลำภู แต่ ณ วันอังคาร เดือน 6 ขึ้น 6 ค่ำ พระยานรินทร์แม่ทัพลาวได้สู้รบทัพไทยเป็นสามารถ ทัพไทยตีค่ายหนองบัวลำภูแตก แต่ ณ วันศักร์ เดือน 6 ขึ้น 9 ค่ำ ( ตรงกับวันที่ 4 พฦษภาคม 2369)

จับได้พระยานรินทร์ส่งตัวมาทัพหลวง รับสั่งให้ถามพระยานรินทร์ว่า จะเลี้ยงจะอยู่หรือไม่อยู่

พระยานรินทร์ไม่สวามิภักดิ์ ก็โปรดให้เอาช้างแทงเสีย

วีรชนผู้กล้าแห่งเมืองภูเวียง ต่อมาเป็นสัญลักษณ์แห่งเมืองภูเวียง ถ้าไม่กล้าคงไม่เกิด ตัวผมเองพอกได้ว่า ผู้เป็นลูกคนลาว แห่งบ้านภูเวียง!!!




1 ความคิดเห็น: